1η ημέρα
Στα νότια της πόλης, σε έκταση 54 στρεμμάτων, εκτείνεται το μοναδικό Διαχρονικό Μουσείο της χώρας που αποτελεί στολίδι της. Είναι καθημερινά επισκέψιμο για το κοινό και στις συλλογές του εκτίθενται ευρήματα της πόλης και της ευρύτερης περιοχής από την παλαιολιθική και τη νεολιθική εποχή, τις εποχές του σιδήρου και του χαλκού, τα αρχαϊκά και κλασσικά χρόνια, την ελληνιστική, τη ρωμαϊκή, τη βυζαντινή περίοδο αλλά και τα χρόνια της οθωμανικής κατάκτησης.
Βρίσκεται στη συνοικία της Νεάπολη και ιδρύθηκε το 1983 για να φιλοξενήσει την συλλογή 750 πινάκων ζωγραφικής και άλλων 410 έργων γλυπτικής, χαρακτικής που είχε αποκτήσει ο γιατρός Γ.Ι. Κατσίγρας και δώρισε στην πόλη. Όλα τα έργα είναι σπουδαίων Ελλήνων καλλιτεχνών από τα μέσα του 19ου ως τα μέσα του 20ου αιώνα. Στην συλλογή ανήκει και η επίπλωση του γραφείου του αρχαιολόγου Ερρίκου Σλήµαν.
2η Ημέρα
Το δεύτερο μεγαλύτερο της χώρας και το μοναδικό ενταγμένο σε αστικό ιστό, βρίσκεται στις παρυφές του λόφου του Φρουρίου. Οι πρώτες ανασκαφές χρονολογούνται το 1910, όταν και ανακαλύφθηκε τμήμα της σκηνής. Μέχρι σήμερα έχουν αποκαλυφθεί πλήρως το κυρίως θέατρο, το διάζωμα, το επιθέατρο, η ορχήστρα, η σκηνή, η δυτική πάροδος και τμήμα της ανατολικής παρόδου. Η αποκάλυψή του σημαίνει ταυτόχρονα την απόδοση ενός από τα λαµπρότερα μνημεία στους πολίτες της Λάρισας και όλου του κόσμου!
Το Μπεζεστένι, γνωστό σήμερα ως «Φρούριο», κτίστηκε από τους Οθωμανούς στα τέλη του 15ου αιώνα. Χρησιμοποιήθηκε ως σκεπαστή αγορά και μετέπειτα, ως πυριτιδαποθήκη και οχυρό (σε αυτή του την χρήση εντοπίζεται και η ονομασία Φρούριο που έχει σήμερα) ως την απελευθέρωση της Θεσσαλίας.
Βρίσκεται στον λόφο του Φρουρίου και πιθανολογείται πως πρόκειται για την πρώτη εκκλησία της πόλης, αφιερωμένη στον πολιούχο Άγιο Αχίλλειο, πρώτο μητροπολίτη της. Σήμερα διατηρείται το επίπεδο της θεμελίωσης ενώ αξιόλογος είναι ο νάρθηκας ο οποίος κοσμείται µε βυζαντινά ψηφιδωτά δάπεδα.
Ίσως το πιο γνωστό κτηριακό συγκρότημα της πόλης, που βρίσκεται πίσω από το λόφο του Φρουρίου. Υπήρξε αλευρόμυλος από την κατασκευή του και αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό βιομηχανικό κτήριο στη Θεσσαλία. Σήμερα ανήκει στο δήμο Λαρισαίων και έχει μετατραπεί σε πολυδύναμο πολιτιστικό, ψυχαγωγικό και συνεδριακό κέντρο. Εκεί φιλοξενούνται το Θεσσαλικό Θέατρο, η Φιλαρμονική, η Σχολή Μπαλέτου, ο Θερινός Κινηματογράφος, η Μουσική Σκηνή «Μύλος 1927», Το Μουσείο Σίτου και Άρτου, και τέλος, το Μουσείο Κούκλας.
3η Ημέρα
Στη Λάρισα έζησε και εργάσθηκε μέχρι τον θάνατό του ο πατέρας της Ιατρικής, Ιπποκράτης. Απέναντι από το πάρκο Αλκαζάρ βρίσκεται σύγχρονο μνημείο προς τιμήν του, με τον ανδριάντα του Ιπποκράτη στην κορυφή του, έργο του γλύπτη Γ. Καλακαλά και χώρο που λειτουργεί ως Ιατρικό Μουσείο.
Αν και στη «σκιά» του πρώτου, το Β΄ Αρχαίο Θέατρο αποτελεί ένα ακόμη σημαντικό μνημείο. Kτίσθηκε για να καλύψει τις ανάγκες σε παραστάσεις αρχαίου δράματος, που είχαν παύσει να δίνονται στο Α΄ Θέατρο. Aποκαλύφθηκαν η σκηνή, η ορχήστρα, το κοίλο, η δεξιά και τμήμα της αριστερής παρόδου. Το «μικρό», όπως συνηθίζεται να αποκαλείται, θέατρο, φιλοξενεί κατά καιρούς παραστάσεις αρχαίου δράματος αλλά και άλλες εκδηλώσεις.
Φιλοξενεί εκθέσεις που παρουσιάζουν τον νεότερο ελληνικό πολιτισμό και ιδιαίτερα τον πολιτισμό στον Θεσσαλικό χώρο, από τον 16ο αιώνα έως και τα μέσα του 20ου. Παρουσιάζονται επίσης ο προβιομηχανικός πολιτισμός στην Θεσσαλική ύπαιθρο, καθώς και σκηνές αστικής ζωής από την πόλη.